* * *

W jednym z ostatnich numerów "Nowego Zagłębia" ukazało się coś z moich staroci:

Tak więc idąc za ciosem, wiersz najnowszy:

*     *     *

                                            -C.D. Kramli

nie przyszłaś wcale bursztynową nocą

spojrzenia zgasły, sny zaniemówiły

hologram twarzy, zapach płatków śniegu

tylko chęć pisania – lecz wyzuta z siły

nie mogę, pragnę, nie chcę, nie potrafię

powiedzieć tego co tłucze się w głowie

lub sercu, wątrobie, w każdym okamgnieniu

choć myśli się słowią – nigdy nie wypowiem

dlatego nie piszę, ni listów, ni pieśni

stać mnie dziś tylko na iluzję grania

dopokąd pójdę, gdzie wyrzucę złudę

ażeby nie zniszczyć naszego kochania