piątek, 29 stycznia 2010

BITWA POD GROCHOWEM, 25 luty 1831

(OLSZYNKA GROCHOWSKA)

TŁO HISTORYCZNE

Nocą z 29 na 30 listopada 1830 wybuchło w Warszawie powstanie, zwane w polskiej historiografii jako listopadowe. 13 grudnia, w tydzień po otrzymaniu wiadomości o powstaniu, car Mikołaj I podpisał rozkaz o utworzenie armii, na czele której stanął feldmarszałek hr. Iwan Dybicz. Armia ta (w sumie ponad 120 tysięcy żołnierzy) w dniach 5 i 6 lutego 1831 r. przekroczyła granice Królestwa Polskiego. Front rozciągnięty był na przestrzeni 500 kilometrów, ale głównym celem była Warszawa, przy czym sam Dybicz nie planował wojny dłuższej niż 15 dni.
14 lutego doszło do pierwszej większej bitwy na froncie południowym – pod Stoczkiem. Tymczasem główne siły Dybicza (ok. 46 tys. piechoty, 13 tys. jazdy, 178 dział) maszerowały na Warszawę, rozkładając się 18 lutego na obóz pod Wawrem. Polacy (23 tys. piechoty, 9,5 tys. jazdy, 114 dział) zablokowali drogę na Warszawę-Pragę w okolicach Grochowa, z kluczową pozycją w tzw. Olszynce Grochowskiej. Pierwsze walki miały miejsce już 20 lutego, ale do decydującej bitwy doszło pięć dni później.
Bitwa została rozpoczęta od silnego ostrzału artylerii rosyjskiej na pozycje polskie w Olszynce. Po silnym (obustronnym) przygotowaniu artyleryjskim Dybicz zdecydował się na szturm. Olszynka w krwawych bojach kilkakrotnie przechodziła z rąk do rąk. Zginął m.in. gen. F. Żymierski. Dybicz rzucając do walki kolejne bataliony piechoty opanował w końcu Olszynkę, po czym kontynuował natarcie wzdłuż szosy na Warszawę. Najdalej zaszedł Pułk Kirasjerów Księcia Alberta, rozbity przez polską kawalerię już na przedpolach Pragi.
Wieczorem Polacy zdołali wycofać się do Warszawy, a wojska rosyjskie zajęły dotychczasowe pozycje polskie. Na skutek dużych strat i chorób feldm. Dybicz odstapił od oblężenia Warszawy i wycofał się. Car Mikołaj I w liście do niego napisał: „Przyznam się, mók przyjacielu, ze oczekiwałem donioślejszych, donioślejszych zwłaszcza bardziej rozstrzygających wyników.”


GRA

Zasady gry takie same, jak podałem przy bitwie pod Iganiami. Tu oczywiście trzeba zastosować nową mapę oraz jednostki. Plik z mapą znajduje się poniżej, jednostki pod Iganiami:-)

Polacy:
2 x artyleria (A)
2 x kawaleria (K)
6 x piechota (P)

(Piechota: w Olszynce Grochowskiej Żymierski, na północ od szosy skrzyneczki, na południe od szosy Szembek. Kawaleria: na lewym skrzydle Miński, w centrum Łubieński.)

Rosjanie:
3 x artyleria (A)
3 x kawaleria (K)
7 x piechota (P)
(w rzeczywistości Rosjanie mieli większą przewagę, ale znacznie zaburzyłoby to przebieg gry, aczkolwiek można pokombinować z większą liczbą wojsk rosyjskich)

Rozstawienie zaznaczono na mapie: niebieskie punkty – Polacy (zgodnie z oznaczeniami A, K, P), czerwone punkty – Rosjanie.

MAPA:



Punkty:
- każda zniszczona jednostka + 1
- posiadanie Olszynki (3 pola) + 3
- zajęcie przez Rosjan mostu między Grochowem a Warszawą + 5

Zasady specjalne:
Jednostka kawalerii rosyjskiej na szosie za karczmą to Pułk Kirasjerów Księcia Alberta. Wówczas jednostka ma inne współczynniki: [plik ks albert]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz